De fantasy kent ook een donkere kant. Bij dark fantasy is er een duidelijke koppeling met de horror. Het verschil is echter dat de dark fantasy niet bedoeld is om lezers te laten griezelen, maar monsters en afschrikwekkende omgevingen worden gebruikt als setting om het verhaal te vertellen. Grimdark fantasy heeft net als de dark fantasy een duistere toon. Daarbij gaat het echter niet om horror-effecten, maar om het gebrek aan hoop en de uitzichtloosheid van de situatie of bij de hoofdpersonen. Dit zijn geen boeken die je als ontspannende lectuur zal kiezen. Maar er zijn ook pareltjes onder die je eigenlijk als liefhebber van het genre niet mag missen. De trilogie over ‘De gebroken aarde’ van N.K. Jemisin is daarvan het beste voorbeeld.